Πριν κρίνεις στάσου λίγο σε παρακαλώ..

Ποτέ δεν ξέρεις, έως ότου νιώσεις..

Πριν ασκήσουμε κριτική σε κάποιον, πριν  βιαστούμε να βγάλουμε τα συμπεράσματα μας για αυτόν, αξίζει τον κόπο, να σταθούμε για 2 λεπτά κ να σκεφτούμε..
Να σκεφτούμε και να θυμηθούμε πως νιώθαμε εμείς και τι ήταν αυτό που συνέβαινε εντός μας, όταν είχαμε κάποια παρόμοια συμπεριφορά..

Αν βρούμε κάποια ομοιότητα..αμέσως ημερεύουμε.
Τότε είναι που μπαίνουμε στην κατανόηση, στην συμπόνια, γιατί πολύ απλά κάπως, κάπου, κάποτε είχαμε και εμείς φερθεί ανάλογα.
Τότε είναι που  αφήνουμε κάτω το σφυρί και η ταμπέλα της κριτικής πέφτει.



Αν πάλι δεν υπάρχει κάποια ταύτιση..αν δεν έχουμε φερθεί πότε τόσο ´´απαίσια´´ , ας νιώσουμε τυχεροί και  ευλογημένοι που δεν έχουμε βιώσει το μέγεθος του πόνου του ανθρώπου αυτού κ ας αποστασιοποιηθούμε δίνοντας του σιωπηλά την ευχή  να τόση  δύναμη μέσα του, αγάπη και στήριξη από τους γύρω του ώστε να βρει τη γαλήνη του και να γλυκάνει.

Αν αντικαταστήσουμε την κριτική, με ένα δυνατό κ ζεστό χειροκρότημα, με μια βαθιά ταπεινή υπόκλιση, ο ένας για τον άλλον τότε σας υπόσχομαι ότι ο κόσμος μας θα γίνει όμορφος! 

Εύχομαι όλα τα χαμόγελα να έχουν παρασκήνιο ευτυχία και χαρά και όχι  πόνο!

Με πολλή αγάπη 
Ρίκα