Οταν στενεύει το κεφαλι..

Οσο στενάχωρος ειναι ο εγκέφαλος, τόσο υποφέρει η ψυχη.
Η ψυχη θελει χωρο..χωρο διχως τετραγωνικα..
θελει την αλάνα του απειρου κι εσυ την εχεις σε μια γκαρσονιερα στολισμενη με καδρα ετικετες -βαρυγδουπες λεξεις..
Με τον εναν ή τον αλλον τροπο θα βρει τροπο να δραπετευσει..
Αν την βοηθησεις να το κανει..θα εχετε μια αρμονικη συγκατοικηση..
Αν οχι, θα αφησει το στενο σου κορμι για να χυθει στο απειρο, στο ενα..

Με αγαπη ρ.