''Γράφω γιατί, της ψυχής μου η πένα σε μια θάλασσα απο μελάνι κολυμπά '' rika

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Ο θυμος και η ομορφη λιακαδα

Η ταση απορριψης του θυμου ειναι κομματι ολων μας.
Θεωρουμε κακο να νιωθουμε θυμο και οταν αντιλαμβανομαστε την παρουσια του, θυμωνουμε ακομα περισσοτερο γιατι δεν τον καλεσαμε ποτε..
Μηπως ομως με καποιο τροπο του δωσαμε ολα τα απαραιτητα για να αναπτυχθει?
Ο θυμος, ειναι και αυτος ενα δικο μας κομματι και με το να τον αγνοουμε, στην ουσια αγνοουμε και απορριπτουμε την ιδια μας την υπαρξη.
Οσο δεν αποδεχομαστε τον θυμο μας και δεν τον αφηνουμε να εκδηλωθει..τοσο αυτος ουρλιαζει με την ελπιδα καποιος να του ανοιξει, να τρεξει, να ελευθερωθει..
Οσο ζει καταδικος και παραμελημενος.. οι πληγες του αιμοραγουν και ο πονος του μεγαλωνει..
Δε θα σταματησει ποτε με το μπομπουνητο του να διεκδικει και να αποζητα την μοναδικη του αναγκη..την καταιγιδα της ψυχης..
Γιατι εκτονωση του θυμου δεν ειναι αλλο απο το ανοιγμα του εωτερικου μας ουρανου..
Φανταστειτε πως θα ηταν ο φυσικος μας ουρανος αν απαγορευε στα πυκνα θυμωμενα συννεφα να εκφραστουν?
Συλλογιστειτε πως θα ηταν αν δεν εμφανιζοταν το απροσμενο,συντομο μα ελπιδοφορο φως της αστραπης.
Φανταστειτε εναν δειλο κεραυνο που δεν βγαινει ατρομητα και αποφασιστικα να σφαξει τα συννεφα για να ξεχυθει ο πονος και η αγανακτηση τ´ουρανου..
Τι νομιζετε οτι θα συνεβαινε τοτε?
Ο ηλιος θα εξοριζοταν απ´τις οργισμενες νεφελες και ενα μονιμο σκοταδι θα απλωνοταν παντου.
Οι κροτοι απ τις διαμαρτυριες των μπουμπουνητων θα μοιραζαν απλοχερα τον τρομο και το σκοταδι θα γινοταν ολοενα και πιο μαυρο..
Ο θυμος δε θα μετασχηματιζοταν ποτε σε γαληνη, καθως δεν θα καταφερνε ποτε να περασει στα ιαματικα λουτρα της βροχης και τα χρωματα του τοξου τ¨ουρανου δε θα στολιζαν ποτε τον γαλαζιο φοντο του.

Καπως ετσι, ή μαλλον -κατα τη γνωμη μου - ετσι ακριβως συμβαινει οταν δεν αποδεχομαστε τον θυμο που υπαρχει στην ψυχη μας.
Ετσι ακριβως η θλιψη απλωνει το μαυρο της πεπλο για να καλυψει τον θυμο ενω, με το ιδιο αραχνο πεπλο φιμωνει καθε αναγκη του να εκφραστει.

Η φυση ειναι ο καλυτερος δασκαλος.
Κατεχει την αληθεια, κατεχει την γνωση και κατεχει και την τεραστια σοφια με την οποια τις διαχειριζεται.
Αν ακολουθησουμε βημα βημα τις διαδικασιες με τις οποιες η φυση φροντιζει τον εαυτο της, το μετεωρολογικο της ψυχη μας θα προβλεπει πολυ πολυ συχνα: Μια ομορφη λιακαδα..


´´Τα συννεφα μαυρα και πυκνα, εχουν μεγαλο πονο
Νιωθουν θυμο που λαχταρα να εξατμιστει στον χρονο
Με αγαπη και αποδοχη κοπιαζει η μανα φυση
Τα σωθικα του ουρανου με κεραυνο να σκισει,
Και με το κλαμα της βροχης για να τον καθαρισει"

Με αγάπη ρ.



Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Ελλαδα

´´ο Θεος δημιουργει τη γη και καλει τους λαους για να τους μοιρασει τα εδαφη.
Το ραντεβου ηταν συγκεκριμενη ημερα και ειχε διαρκεια περιορισμενη.
Ηταν ολοι παρωντες για να λαβουν τα κομματια γης που τους αναλογουσαν, εκτος απο τους Ελληνες οι οποιοι θεωρησαν σκοπιμο να μην πανε.
Την επομενη ημερα, πανε οι Ελληνες βρισκουν τον Θεο και του ζητουν το κομματι που τους αναλογει.
-Δεν υπαρχει τιποτα αγαπητοι μου τους λεει εκεινος.Η μοιρασια εγινε χτες και τα εδωσα ολα.
Οι Ελληνες θερμοπαρακαλουσαν τον Θεο πεσμενοι στα γονατα προκειμενου να δωσει και σε αυτους ενα κομματι γης να κατοικησουν.
Τελικα ο Θεος ανταποκριθηκε στις εκκλησεις τους και τους εδωσε την Ελλαδα λεγοντας τους:
-Ενταξει Ελληνες με πεισατε!Υπαρχει ενα κομματι γης το οποιο και θα σας δωσω.Ειναι αυτο που ειχα κρατησει για ΕΜΕΝΑ.

Αυτη ειναι η Ελλαδα.
Η Ελλαδα που ποτε δεν εκτιμησαμε, γιατι αναπαυτικα καθομασταν στον καναπε της πρωγονοπληξιας.
Η Ελλαδα που ποτε δεν αγαπησαμε,γιατι ειχαμε την πεποιηθηση οτι το ξενο ειναι καλυτερο.
Η Ελλαδα που απλα..εγκαταλειψαμε και επειτα δολοφονησαμε!
Η Ελλαδα που επιτρεψαμε να πουλησουμε!

Μιλαω στον πληθυντικο και ισως καποιοι ενοχληθουν, ομως δεν μπορω να απομονωσω την ευθυνη ολου αυτου που συμβαινει στη χωρα μας και να την χρεωσω μονον σε 200 ατομα.
Γιατι πολυ απλα..σε αυτα τα 200 ατομα προμηθευτες οπλων και σφαιρων υπηρξαμε ολοι μας.
Και γιατι επισης..μονον με συλλογικη προσπαθεια καταστρεφεται μια ιστορια, ενας πολιτισμος, ενα εθνος.
Δε θα αναφερθω στο θρασσος και στην απωλεια συνειδησης των ατομων που βρισκονται μεσα στο επιβλητικο κιτρινο κτιριο της βουλης.
Αυτοι οι γενοκτονοι εκτελουν απλα και με μαθηματικη ακριβεια το σχεδιο τους.
Θα αναφερθω ομως σε εμας, γιατι πιστευω πως τωρα πια γνωριζουμε,κατανοουμε και μπορουμε!
Μπορουμε να ανακτησουμε την εθνικη μας αυτοεκτιμηση,να επανεκτιμησουμε την ιστορικη και πολιτισμικη μας αξια και να νιωσουμε υπερηφανοι που ειμαστε Ελληνες.
Ας γινουμε εκπομπες μιας συλλογικης ενεργειας της οποιας πηγη θα ειναι η αγαπη καταρχας προς εαυτον και συνανθρωπο και κατ´επεκταση προς την χωρα μας.

ΦΩΤΙΕΣ
Με θλιψη παρακολουθω την Αθηνα να καιγεται, ομως η Ελλαδα καιγεται καθε χρονο καθε καλοκαιρι και τα δαση δεν ειναι κτιρια..τα δαση εχουν ψυχη και εμεις εχουμε γινει πυροβλεψιες ενω η ικανοτητα να σβησουμε τη φωτια ειναι καθαρα στο χερι μας..διαφορετικα το πορισμα της εθνικης μας νεκροψιας θα αναγραφει:Ασφυξια απο αναθιμιασεις!

Ενα θετικο μηνυμα..

Τα πραγματα στη ζωη μας χειροτερευουν και θα χειροτερευουν με σκοπο να αφυπνιστουμε.
Οσο αγνοουμε τις αρνητικες εμπειριες και οσο τις αναπαραγαγουμε..τοσο αυτες θα επανερχονται δυναμικοτερα.
Πιστευω πως φτανουμε στο τελος οχι της οικονομικης κρισης αλλα της κρισης συνειδητοτητας που μας διεπει, η οποια συντομα θα σημανει και την παυση καθε αλλης μορφης κριση.
Καληνυχτα και να φροντιζουμε τα μεσα και τα εξω μας..
Ρ.