''Γράφω γιατί, της ψυχής μου η πένα σε μια θάλασσα απο μελάνι κολυμπά '' rika

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

H Μαρινα μου!

Βιβλιοκαφε Εναστρον, 10 Μαρτιου 2012
Παρουσιαση του βιβλιου της Μαρινας Φραγκεσκιδου με τιτλο:"Η Ευτυχια απο το Παραθυρο"

Λιγα λογια για την Μαρινα:

Ιανουάριος του 1999 και τα 19α γενέθλια μου με βρίσκουν στην Πάτρα.

Ως πρωτοετής φοιτήτρια και έχοντας λίγους μόνο μήνες στην μικρή αυτή πόλη, δεν είχα δημιουργήσει μεγάλη παρέα, οπότε το πάρτυ μου είχε ελάχιστα άτομα.

Ανάμεσα στους καλεσμένους βρισκόταν μια άγνωστη κοπέλα, αδύνατη με καστανα μακρια μαλλια και ιδιαίτερα έντονα χαρακτηριστικά..

Συνοδευόταν από τον φίλο μου τον Σάκη, με τον οποίο η σχέση τους μετρούσε μόνο λίγες ημέρες και η βραδιά εκείνη ήταν κάτι σαν την παρθενική της εμφάνιση στην υπόλοιπη παρέα.

Στην αρχή, με την κολλητή μου την Μαρίζα νομίζαμε ότι είναι μουγκή..

Η ώρα κυλούσε και όταν με βία λίγες λέξεις δραπεύτευσαν απ΄τα χείλη της, καταλάβαμε ότι είναι Κύπρια.

Θυμάμαι την είχα παρομοιάσει με τζουκμποξ.. και θέλαμε να της ρίξουμε κανά κέρμα, μήπως αρχίσει να μιλάει..

Αυτό το τζουκμπόξ ήταν η Μαρίνα και ηταν το πιο ακριβό και το πιο όμορφο δώρο για τα γενέθλια μου!

Η Μαρίνα είναι αυτό ακριβώς. Ένα δώρο..

Έίναι ενα δώρο, δίχως κορδέλες και αμπαλάζ.. γιατί είναι αυτόφωτη από την λάμψη της αγάπης και γιατί η καθαρότητα της ψυχής της δεν επιτρέπει τίποτα ψεύτικο.
Μόνο ευλογημένο μπορώ να χαρακτηρίσω όποιον έχει στη ζωή του τη Μαρίνα,
Γιατί ευλογία είναι όταν σου προσφέρονται σε όλο το τους το μεγαλείο η χαρά, η αποδοχή και η άνευ όρων αγάπη.

Η αξιολάτρευτή αυτή Κύπρια, φεύγει στα 18 της από την όμορφη Ασγάτα της Λεμεσου και αποχωρίζεται την θαυμάσια οικογένεια της, για να πάει στη Πάτρα και να πάρει το πτυχίο της στην Διοιήκηση Επιχειρήσεων.

Αυτός ήταν ο σκοπός..
Ο λόγος όμως ήταν άλλος..

Ο λόγος που η ζωή οδήγησε την Μαρίνα στην Πάτρα, ήταν για να γνωρίζει τον άντρα της Σάκη, την φίλη και κουμπάρα της Μαρίζα, τον φίλο και νονό της κόρης της Στάθη, τον καρδιακό της φίλο Γιώργο και για να κάνει σε εμένα δώρο γενεθλίων μια φιλία μεγατόνων.

Αφού όλες αυτές οι γνωριμίες πραγματοποιήθηκαν και δέθηκαν γερά με τον φιόγκο της αγάπης, το 2003 η Μαρίνα βάζει το ''πτυχίο΄' της στην βαλίτσα και επιστρέφει μαζί με τον αγαπημένο της Σάκη στην Κύπρο όπου εργάζονται και οι δυο ως ορκωτοί λογιστές σε μεγάλη πολυεθνική ελεγχτική εταιρία.

Στη συνέχεια Σακης και Μαρινα μετακομίζουν στην Αθηνα, παντρευονται και εκεινη συνεχιζει να εξασκει το επαγγελμα της ορκωτης λογιστριας αλλα οχι και ορκισμενης.

Οπως τα περισσοτερα παιδια, ετσι και η Μαρινα ειχε βρεθεί σ’ενα μονοπατι που δεν ηταν δικη της επιλογη και οσο το περπατουσε τόσο εκείνο στένευε ασφυκτικά.
Οι ισολογισμοι και τα φυλλα του xcel ειχαν γινει το μαρτυριο της και κάθε φορά που συναντιόταν μαζί τους, ένιωθε την ταυτότητα της να χάνεται και την αναπνοή της να γίνεται όλο και πιο ρηχή.

Ο Από μηχανης θεος ηρθε με την οικονομικη κριση, καθως η αναγγελία της απόλυσης λόγω μείωσης κόστους, ήχησε στα αυτιά της σαν λυτρωτική μελωδία.

Από τότε η ζωή της άλλαξε και όλα άρχισαν να κυλούν αρμονικά μέσα στο φυσικό τους αυλάκι.

Η Μαρινα, αφιερωθηκε πλεον με την ησυχια της σε αυτο που παντα λαχταρουσε και αγαπουσε η ψυχη της : Στην συγγραφη!

Ηταν πλέον ανακουφισμενη και χαρουμενη, Ηταν ευτυχισμενη.
Το πρωτοτοκο βιβλιο της με τιτλο ´´ευτυχια απ το παραθυρό´´ αποτελει μεγαλο οιωνο στη ζωη της Μαρινας, καθως κατα τη διαρκεια της συγγραφης του, η ευτυχια οντως ανοιξε το παραθυρο για να περασει μεσα απο αυτο η γλυκια Ναταλια..Το πρωτο παιδι της Μαρινας και του Σακη..που πανεξυπνα επελεξε να ερθει στη ζωη, τη στιγμη που η μητερα του ειχε βρει την αποστολη της:

Να γεμιζει της καρδιες μας χαρα και τις βιβλιοθηκες μας βιβλια..

Αγαπημενη μου Μαρινα, θέλω να σου πω ένα μεγάλο μπράβο που με τόση θέρμη αγωνίστηκες ώστε η ψυχή σου να συναντήσει το αντίκρισμα της και να σου ευχηθώ καλη συνέχεια στον φωτεινο δρομο που περπατας.

Με πολλη πολλη αγαπη
Ρ.








1 σχόλιο:

  1. Εντάξει να σου πω κάτι; ΚΛΑΙΩ... οταν υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος να σε βλέπει έτσι τότε η παραμονή σου σε τούτη τη γη αποκτά νόημα. ΣΕ ΑΓΑΠΩ απλά και απλά και απλά... και αυτά... Πόσο ευγνώμων είμαι που σε έχω στη ζωή μου... για όλα αυτά που ξέρεις και για όλα αυτά που δεν ξέρεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή