Η χρονιά που πέρασε το 2011, ήταν για εμένα το έτος της προσωπικής μου αναγέννησης και αυτός είναι ο λόγος που πάντα θα την θυμάμαι και θα την έχω χάρτη και φυλαχτό.
Ανέβηκα τα σκαλιά του εσωτερικού μου ναού..και έμεινα εκεί με σκοπό να γνωρίσω την ψυχή μου, να έρθω σε επαφή με το συναίσθημα μου και να αποκτήσω πλήρη συνειδητότητα.
Οπως συμβαίνει σε κάθε γέννα.. όλη αυτή η διαδικασία είχε πάρα πολύ πόνο και είμαι πολύ υπερήφανη και συγκινημένη όταν σκέφτομαι με πόση συνέπεια και δύναμη διαχειρίστηκα τον ψυχικό μου τοκετό.
Αποχαιρετώντας λοιπόν αυτή την καταλυτική χρονιά, θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου και να πώ πόσο ευλογημένη νιώθω που γνώρισα τον άνθρωπο εκείνο που με έβγαλε απο το σκοτάδι και στον μοναχικό μοναδικό μου περίπατο..είναι πάντα δίπλα μου να μου φέγγει όταν σκοτεινιάζει.
Ευχαριστω τον Γ, που κόβει και ράβει για εμένα ενώ με προσέχει πάντα με σεβασμό και διακριτικότητα, στέλνοντας μου τη γαλήνη του..
Ευχαριστώ την μανούλα μου για την άπλετη αγάπη και την αντοχή λοκατζή που έδειξε και δέιχνει και ένα μεγάλο συγγνώμη για όλες τις φορές που αναπόφεκτα την στεναχώρησα..δεν ήταν εύκολο και για εκείνη..
Ευχαριστώ τους φίλους μου..όσους επέλεξα να μείνουν, δεν έφυγαν ποτέ..όσους δεν επέλεξα..ήταν και δική τους επιλογή.
Τελευταία θα ευχαριστήσω την Μελίνα μου, επίσης για την υπομονή της και την κατανόηση για όλες τις φορές που την έχω απειλήσει οτι θα την πουλήσω το Πάσχα στην μαύρη αγορά για αρνί..
Εύχομαι το κατά ένα έτος μεγαλύτερο αδερφάκι του 2011, να φέρει εκτός απο υγεία και αγάπη όσα επίσης χρειάζομαι πιο πολύ..γαλήνη, ασφάλεια και μια φωτεινή συντροφιά.
Ρ.
