Μίλα, άγγιξε, φίλα και αν θες να μείνεις στη σιωπή τότε γράψε.
Όμως Εκφράσου!
Τη στιγμή που το νιώθεις..όπως ακριβώς το νιώθεις.
Καν' το τώρα που στέκεται απέναντι σου..
Μη φοβάσαι για το αποτέλεσμα.
Η αξία βρίσκεται στα όσα αισθάνεσαι.
Το αποτέλεσμα? Θα είναι πάντα η αποδοχή!
Το πιο πολύτιμο δώρο προς τον εαυτό σου..η αποδοχή της ευαισθησίας, της παιδικότητας, της αμηχανίας, της τρυφερότητας,της αλήθειας σου.. η αποδοχή της μοναδικής σου ζωής.
Της πανέμορφης ζωής που βρίσκεται εντός σου.
Μίλα, άγγιξε, φίλα και αν θες να μείνεις στη σιωπή τότε γράψε.
Όμως Εκφράσου!
Καν' το τώρα που στέκεται απέναντι σου....
Ισως να το λαχταρά..
Ίσως να αισθάνεται το ίδιο..
Ίσως............................... νικήσουμε την μοναξιά!
Αν θες να φωτογραφίσεις ένα πουλάκι πάνω σε ένα δέντρο και το σκέφτεσαι,
Αν δεν κάνεις κλικ αμέσως..το πουλάκι θα φύγει.
Αν κάποτε ξανάρθει η ΄΄πόζα΄΄ δε θα ναι ποτέ η ίδια με εκείνη που σε συνεπήρε την πρώτη φορά και τα ερωτηματικά για το πως θα ήταν η φωτογραφία θα γυρνούν πάντα φαντάσματα στα παγωμένα από τον φόβο συναισθήματα σου..
Εμπνευσμένο ακούγοντας το παρακάτω αγαπημένο μου..
ρ.
The Music Played
Matt Monro
An angry silence lay where love had been
And in your eyes a look I'd never seen
If I had found the words you might have stayed
But as I turned to speak, the music played
As lovers danced their way around the floor
I sat and watched you walk towards the door
I heard a friend of yours suggest you stayed
And as you took his hand, the music played
Across the darkened room the fatal signs I saw
You'd been something more than friends before
While I was hurting you by clinging to my pride,
He had been waiting and I drove him to your side
I couldn't say the things I should have said
Refused to let my heart control my head
But I was made to see the price I paid
And as he held you close, the music played
And as I lost your love, the music played....
