Η δυσκολία της ύπουλης ευκολίας

Σ'εκείνους που σε γιορτάζουν να πηγαίνεις..

Αγαπημένη/ε,

Μην αναλώνεις την πολύτιμη σου ενέργεια στον άνθρωπο που δεν είναι συναισθηματικά διαθέσιμος..
Πάρε από πάνω του τον μεγεθυντικό φακό και άσε  το βλέμμα σου να απλωθεί παντού! 
Θα δείς πως υπάρχουν και οι άλλοι.. εκείνοι που ενδιαφέρονται βαθιά, αγαπούν με αγνότητα, ερωτεύονται και είναι ανοιχτοί στο να μοιραστούν συναισθήματα και στιγμές, δίχως φόβο, δίχως δικαιολογίες.

Σε αυτούς τους ανθρώπους να πηγαίνεις!
Σ´αυτους που είναι αληθινοί, ζεστοι και καθαροί!
Σ' αυτούς που ο πρώτος οργασμός έρχεται από την ψυχή περνάει στο νου και καταλήγει εκστατικά στο σώμα.
Εκεί να μένεις! 

Μη σπαταλάς δευτερόλεπτο για κάποιον που τα αισθήματα του δεν είναι αμοιβαία.
Δεν είσαι πατσαβούρα να  σφουγγαρίζεις τις ψυχικές ή  τις οργανικές του διαρροές .. 
Είσαι ένα πλάσμα που δίνει απλόχερα και ξέρω, όχι μόνο για να πάρει αλλά να σου πω κάτι? 
Αν δεν πάρεις ενώ μόνο δίνεις τότε σύντομα θα αδειασεις..
Θα ξεραθείς, θα στερέψεις και αυτό δεν χωρά αμφισβήτηση.
Μην τσακίζεσαι να φροντίσεις κάποιον που αδιαφορεί και δε θα σε φρόντιζε ποτέ με το κέφι, τη στοργή και την συμπόνοια που εσύ το κάνεις.
Μην σπεύδεις να μπείς στη θέση του άλλου και να κατανοήσεις τους λογούς που αδιαφορεί προς εσένα στηρίζοντας και δικαιολογόντας τον.
Αν μπείς σε αυτή τη θέση, τότε να ξέρεις πως μόλις εχασες την δική σου.
Μην ρουφάς λαίμαργα τα λόγια αυτόυ του ανθρώπου για να ξεδιψάσεις απο την ξηρασία της απραξίας του.

Στάσου μακριά από αυτούς που δεν λαχταρούν να σε βλέπουν, να σε ακούν, να σε αγγίζουν..
Μακριά απο αυτούς που σε επικρίνουν, που δεν σε συναισθάνονται, δε σου χαμογελούν..
Μακριά απο εκείνους που για εσένα  έχουν πάντα θεόρατα δε μπορώ και ελάχιστο χρόνο.
Μακριά απο όσους αμελούν την υπέροχη ύπαρξη σου.

Στους άλλους να πηγαίνεις, σε εκείνους που είναι άνθρωποι ´´όμορφοί´ και το γνωρίζουν.
Σε εκείνους που γνωρίζουν την ομορφιά της αληθειας,της αγάπης, του μοιράσματος και της συντροφικότητας.
Σε εκείνους που γνωρίζουν την ομορφιά της απλότητας, της παιδικότητας..
Σε εκείνους που απολαμβάνουν την μαγεία της συντροφιάς, την ζεστασιά μιας αγκαλιάς, το ταξίδι ενος φιλιού,την ομορφιά μιας γλυκιάς κουβέντας. 
Μόνον εκείνοι είναι σε θέση να αναγνωρίζουν και να εκτιμούν και την δική σου ομορφιά! 

Πάρε την καλή σου την καρδιά, πάρε την ΄΄ομορφιά΄΄ σου και πήγαινε σ'εκεινους που σε τιμούν, σ'εκείνους που σε γιορτάζουν!

Με αγάπη ρ.

Το υπέροχο ιδανικό σου τώρα..

Υπάρχουν κάποιοι ενήλικες που σαν παιδάκια, δεν είχαν  ποτέ δικά τους όνειρα..

Δε γνώρισαν ποτέ τη χαρά του να πετάς στα σύννεφα, ανάμεσα στα αστέρια και να θέλεις να τα κάνεις δικά σου.. 

Ζούσαν στον δικό τους εφιάλτη σκυθρωπά και φοβισμένα υπηρετώντας υποσυνείδητα επιθυμίες ξένες.

Είχαν κολλήσει στον καθρέπτη τους μια ιδανική εικόνα εαυτού, ένα αποδεκτό- επιθυμητό πορτραίτο και κάθε που έβλεπαν την αντανάκλαση του πραγματικού τους ειδώλου να τους κοιτα, ένιωθαν άγχος και θλίψη, γιατί απείχε αρκετά από την ιδανική αφίσα.

Σε αυτούς τους ενήλικες ή και ηλικιωμένους ακόμα, θέλω να πω πως :

Υπομονή..μια λέξη που τρελλαίνει

΄

Τι κάνεις?

Η ερώτηση “τι κάνεις”, είναι μια φράση που ανταλλάσσουν τα στόματα μας αρκετές φορές την ημέρα.

Είναι μια ανταλλαγή , η οποία συνήθως συμβαίνει μόνον ανάμεσα στα στόματα.

Μια οριζόντια ανταλλαγή.. χωρίς βάθος.

Μια ερώτηση δικαστής, που επικροτεί την σωστή απάντηση και αποδοκιμάζει την λάθος.

Είμαι καλά – Δεν είμαι καλά.

Σωστό-Λάθος.

Πόσες φορές έχουμε υπάρξει αμήχανα και άβολα όταν μας ρωτάνε τι κάνουμε?

Πόσες έχουμε πει ότι είμαστε καλά η’ ότι δεν είμαστε καλά, με κριτήριο την εικόνα που σκεφτόμαστε ότι  θα σχηματίσει ο άλλος για εμας?

Πόσο μεγάλη προδοσία είναι αυτό για την καρδιά μας?

Πόσες φορές την ημέρα ο ίδιος μας ο εαυτός δεν μας  ελέγχει αν είμαστε καλά?

Πόσες φορές μας επικρίνει γιατι δεν είμαστε καλά?

Πόσες χιλιάδες ώρες σπαταλάμε σε πρόβες , για να παίζουμε ένα αψεγάδιαστο καλά?

Τελικά τι σημαίνει το καλά που λέμε? Και τι το όχι καλα?

Γιατί είναι οκ να είμαι καλά ενώ δεν είναι οκ να μην είμαι?

Ποιος το ορίζει?

Πως όλα μας τα κύτταρα επηρεάζονται από αυτές τις δυο απαντήσεις?

Με ρωτάς τι κάνω κι εγω σου απαντώ..

Σου απαντώ πως αυτή τη στιγμή γράφω..

Αυτό κάνω και αυτή είναι η ειλικρινέστερη και ακριβέστερη απάντηση που δίνω μέσα από τον εαυτό μου.

Μετά από λίγο με ξαναρωτάς τι κάνω, σαν να μην άκουσες ότι σου είπα πως γράφω..

Σαν να μην σου είναι αρκετή αυτή μου η απάντηση.

Υποψιάζομαι τι συμβαίνει..

Ενδιαφέρεσαι να μάθεις αν είμαι καλά ή αν δεν είμαι καλα.

Και αυτό, δεν μπορώ να το απαντήσω.

Αυτό που μπορώ όμως να σου πω.. είναι πως νιώθω.

Νιώθω ελευθερία , ευχαρίστηση και ηρεμία.. καθώς μέσα από αυτό που κάνω αυτή τη στιγμή, μέσα από το γράψιμο, εκφράζομαι. Είναι κάτι που αγαπώ.. το εκφράζω και με εκφράζει..

Μου λες πόσο χαίρεσαι που νιώθω έτσι αυτή τη στιγμή και συνεχίζεις ρωτώντας με πως νιώθω αυτην την εποχή.

Ωραια ερώτηση.. Σε ευχαριστώ που μου την κάνεις..

Αυτή την εποχή λοιπόν, σκέφτομαι πως έχει έρθει η ώρα να αγκαλιάσω ανευ λογοκρισίας τα συναισθηματα  μου, κάνω ό,τι εξυπηρετεί καλύτερα αυτην μου την ανάγκη και νιώθω δύναμη, εμπιστοσύνη και καθαρότητα μέσα από όλο αυτό.

Μα είναι όλα τα συναισθήματα καλα? Δηλαδή αν είσαι στεναχωρημένη θα το αγκαλιάσεις? 

Αν έχεις θυμό? Αν φοβάσαι? Αν πονάς? Όλα αυτά δεν είναι καλα..

Αν νιώσω στεναχωρημένη θα επιτρέψω στην θλίψη μου να υπάρχει στον χρόνο και στον χώρο που θέλει μέχρι να μην το χρειάζεται πια..

Αν δεν το κάνω .. αν κάνω ότι δεν την βλέπω εκείνη θα αλλάξει μορφή.. θα γίνει πιο ισχυρή για να με αναγκάσει να την δω.. θα γίνει θυμός και δε θα κουνήσει ρούπι μέχρι να την δω ..

Σε κάποια παιδάκια είπανε πως δεν κάνει να στεναχωριούνται, να κλαίνε, να συγκινούνται.. δεν κάνει να είναι ευαίσθητα, γιατι η ευαισθησία είναι αδυναμία..

Τους μάθανε οτι δεν είναι σωστό να έχουν θυμό, φόβο και πόνο γιατί αυτά είναι ελλείψεις..πάλι αδυναμίες..

Και έτσι .. να μαστε τώρα ένα μάτσο θυμωμένα και θλιμμένα μάτια..

Ας αφήσουμε την ερώτηση ''τι κάνεις'', να προχωρήσει παρακάτω απο τα στόματα..

Να κατηφορίσει προς τα κάτω..στο στήθος αριστερά..
 Να γίνει'' τι νιώθεις '' και οι απαντήσεις να ρέουν απ'τις αρτηρίες τις καρδιάς καθαρές και ιαματικές.

Με αγάπη ρ.