''Γράφω γιατί, της ψυχής μου η πένα σε μια θάλασσα απο μελάνι κολυμπά '' rika

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Η αγάπη.. δεν πονάει

Αναρωτιέμαι και ψάχνω να βρω αν υπάρχει κάποιο τραγούδι που να μιλά για την πραγματική ομορφιά, το μεγαλείο της αγάπης και ακόμα δεν τα έχω καταφέρει.
Οι περισσότεροι στίχοι, μιλάνε για μια αγάπη που πονάει, ζηλεύει, πεθαίνει, εξαρτάται, λιώνει,συμπληρώνει..μιαν αγάπη γεμάτη όρους και προυποθέσεις..γεμάτο διαχωριστικά, ψυχαναγκασμούς, θυσίες και πρέπει.
Εαν αυτός είναι ο τρόπος που γαλουχούμαστε, χορεύοντας και τραγουδώντας, ας μην απορούμε γιατί οι σχέσεις φονεύονται απο φόβο, επίκριση, αδιαφορία και θυμό.Κανεις δεν τις σκοτώνει παρά μόνοι μας αυτόχειρες ''διασκεδάζουμε'' σε σαδομαζοχιστικα παρτυ σεκλετιάζοντας και χλευάζοντας το υπέρτατο αγαθό και τροφή μας.
Πλενουμε καθημερινά τον εγκέφαλο μας με λόγια ανάρμοστα μολύνωντας την ψυχή μας, γεμίζοντας θλίψη και πόνο.
Η αγάπη δεν ειναι διττή.Δεν είναι μια καλή και μια βλαβερή.
Η αγάπη μόνο θρέφει,γαληνεύει..
Δυο ανθρωποι που αγαπιούνται είναι ελεύθεροι, ξεχωριστά ολόκληροι, συμπορεύονται παρέα για όσο το επιλέγουν και αν κάποια στιγμή επιλέξουν άλλους δρόμους, δεν έχει διαφορά γιατί η αγάπη δεν διαχωρίζει.. είναι αέρας που αν δεν εισπνέεις πνίγεσαι..
Πιστεύω πως καλό θα ήταν σιγά σιγά όλο αυτό να αρχίζει να αλλάζει.
Τα παιδιά μας να μεγαλώνουν με τραγούδια που μιλούν για τις πραγματικές ποιότητες της αγάπης: Την ελευθερία, την γαλήνη, την αρμονία, την ανευ όρων αποδοχή, τον σεβασμό, την ενσυναίσθηση, την συμπόνια, την τρυφερότητα, την κατανόηση, την φροντίδα..
Μόνο έτσι θεωρώ οτι υπάρχει περίπτωση να μπει φως στις καρδιές μας, να γλυκάνουμε και να μαλακώσουμε ωστε να μπορούμε να απολαμβάνουμε και τον έρωτα τον οποίο αποφεύγουμε και φοβόμαστε καθως έχει καταντήσει ένα άδειασμα αρνητικής ενέργειας και δηθενιάς ο ένας προς τον άλλον.
Μόνο έτσι θα επιστρέψουμε στην ζεστασιά και στην σπιτική θαλπωρή που εν υπάρχει εντός και μεταξύ μας.


13/12/15
Να και ενα τέτοιο τραγούδι, γιατί ο Πάνος είχε δίκαιο όταν διαβάζοντας το παραπάνω μου είπε: To φίλα με ακόμα γιατί όχι? Ε ναι λοιπον!