Τι κάνεις?

Η ερώτηση “τι κάνεις”, είναι μια φράση που ανταλλάσσουν τα στόματα μας αρκετές φορές την ημέρα.

Είναι μια ανταλλαγή , η οποία συνήθως συμβαίνει μόνον ανάμεσα στα στόματα.

Μια οριζόντια ανταλλαγή.. χωρίς βάθος.

Μια ερώτηση δικαστής, που επικροτεί την σωστή απάντηση και αποδοκιμάζει την λάθος.

Είμαι καλά – Δεν είμαι καλά.

Σωστό-Λάθος.

Πόσες φορές έχουμε υπάρξει αμήχανα και άβολα όταν μας ρωτάνε τι κάνουμε?

Πόσες έχουμε πει ότι είμαστε καλά η’ ότι δεν είμαστε καλά, με κριτήριο την εικόνα που σκεφτόμαστε ότι  θα σχηματίσει ο άλλος για εμας?

Πόσο μεγάλη προδοσία είναι αυτό για την καρδιά μας?

Πόσες φορές την ημέρα ο ίδιος μας ο εαυτός δεν μας  ελέγχει αν είμαστε καλά?

Πόσες φορές μας επικρίνει γιατι δεν είμαστε καλά?

Πόσες χιλιάδες ώρες σπαταλάμε σε πρόβες , για να παίζουμε ένα αψεγάδιαστο καλά?

Τελικά τι σημαίνει το καλά που λέμε? Και τι το όχι καλα?

Γιατί είναι οκ να είμαι καλά ενώ δεν είναι οκ να μην είμαι?

Ποιος το ορίζει?

Πως όλα μας τα κύτταρα επηρεάζονται από αυτές τις δυο απαντήσεις?

Με ρωτάς τι κάνω κι εγω σου απαντώ..

Σου απαντώ πως αυτή τη στιγμή γράφω..

Αυτό κάνω και αυτή είναι η ειλικρινέστερη και ακριβέστερη απάντηση που δίνω μέσα από τον εαυτό μου.

Μετά από λίγο με ξαναρωτάς τι κάνω, σαν να μην άκουσες ότι σου είπα πως γράφω..

Σαν να μην σου είναι αρκετή αυτή μου η απάντηση.

Υποψιάζομαι τι συμβαίνει..

Ενδιαφέρεσαι να μάθεις αν είμαι καλά ή αν δεν είμαι καλα.

Και αυτό, δεν μπορώ να το απαντήσω.

Αυτό που μπορώ όμως να σου πω.. είναι πως νιώθω.

Νιώθω ελευθερία , ευχαρίστηση και ηρεμία.. καθώς μέσα από αυτό που κάνω αυτή τη στιγμή, μέσα από το γράψιμο, εκφράζομαι. Είναι κάτι που αγαπώ.. το εκφράζω και με εκφράζει..

Μου λες πόσο χαίρεσαι που νιώθω έτσι αυτή τη στιγμή και συνεχίζεις ρωτώντας με πως νιώθω αυτην την εποχή.

Ωραια ερώτηση.. Σε ευχαριστώ που μου την κάνεις..

Αυτή την εποχή λοιπόν, σκέφτομαι πως έχει έρθει η ώρα να αγκαλιάσω ανευ λογοκρισίας τα συναισθηματα  μου, κάνω ό,τι εξυπηρετεί καλύτερα αυτην μου την ανάγκη και νιώθω δύναμη, εμπιστοσύνη και καθαρότητα μέσα από όλο αυτό.

Μα είναι όλα τα συναισθήματα καλα? Δηλαδή αν είσαι στεναχωρημένη θα το αγκαλιάσεις? 

Αν έχεις θυμό? Αν φοβάσαι? Αν πονάς? Όλα αυτά δεν είναι καλα..

Αν νιώσω στεναχωρημένη θα επιτρέψω στην θλίψη μου να υπάρχει στον χρόνο και στον χώρο που θέλει μέχρι να μην το χρειάζεται πια..

Αν δεν το κάνω .. αν κάνω ότι δεν την βλέπω εκείνη θα αλλάξει μορφή.. θα γίνει πιο ισχυρή για να με αναγκάσει να την δω.. θα γίνει θυμός και δε θα κουνήσει ρούπι μέχρι να την δω ..

Σε κάποια παιδάκια είπανε πως δεν κάνει να στεναχωριούνται, να κλαίνε, να συγκινούνται.. δεν κάνει να είναι ευαίσθητα, γιατι η ευαισθησία είναι αδυναμία..

Τους μάθανε οτι δεν είναι σωστό να έχουν θυμό, φόβο και πόνο γιατί αυτά είναι ελλείψεις..πάλι αδυναμίες..

Και έτσι .. να μαστε τώρα ένα μάτσο θυμωμένα και θλιμμένα μάτια..

Ας αφήσουμε την ερώτηση ''τι κάνεις'', να προχωρήσει παρακάτω απο τα στόματα..

Να κατηφορίσει προς τα κάτω..στο στήθος αριστερά..
 Να γίνει'' τι νιώθεις '' και οι απαντήσεις να ρέουν απ'τις αρτηρίες τις καρδιάς καθαρές και ιαματικές.

Με αγάπη ρ.