''Γράφω γιατί, της ψυχής μου η πένα σε μια θάλασσα απο μελάνι κολυμπά '' rika

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

Σ'εκείνους που σε γιορτάζουν να πηγαίνεις..

Αγαπημένη/ε,

Μην αναλώνεις την πολύτιμη σου ενέργεια στον άνθρωπο που δεν είναι συναισθηματικά διαθέσιμος..
Πάρε από πάνω του τον μεγεθυντικό φακό και άσε  το βλέμμα σου να απλωθεί παντού! 
Θα δείς πως υπάρχουν και οι άλλοι.. εκείνοι που ενδιαφέρονται βαθιά, αγαπούν με αγνότητα, ερωτεύονται και είναι ανοιχτοί στο να μοιραστούν συναισθήματα και στιγμές, δίχως φόβο, δίχως δικαιολογίες.

Σε αυτούς τους ανθρώπους να πηγαίνεις!
Σ´αυτους που είναι αληθινοί, ζεστοι και καθαροί!
Σ' αυτούς που ο πρώτος οργασμός έρχεται από την ψυχή περνάει στο νου και καταλήγει εκστατικά στο σώμα.
Εκεί να μένεις! 

Μη σπαταλάς δευτερόλεπτο για κάποιον που τα αισθήματα του δεν είναι αμοιβαία.
Δεν είσαι πατσαβούρα να  σφουγγαρίζεις τις ψυχικές ή  τις οργανικές του διαρροές .. 
Είσαι ένα πλάσμα που δίνει απλόχερα και ξέρω, όχι μόνο για να πάρει αλλά να σου πω κάτι? 
Αν δεν πάρεις ενώ μόνο δίνεις τότε σύντομα θα αδειασεις..
Θα ξεραθείς, θα στερέψεις και αυτό δεν χωρά αμφισβήτηση.
Μην τσακίζεσαι να φροντίσεις κάποιον που αδιαφορεί και δε θα σε φρόντιζε ποτέ με το κέφι, τη στοργή και την συμπόνοια που εσύ το κάνεις.
Μην σπεύδεις να μπείς στη θέση του άλλου και να κατανοήσεις τους λογούς που αδιαφορεί προς εσένα στηρίζοντας και δικαιολογόντας τον.
Αν μπείς σε αυτή τη θέση, τότε να ξέρεις πως μόλις εχασες την δική σου.
Μην ρουφάς λαίμαργα τα λόγια αυτόυ του ανθρώπου για να ξεδιψάσεις απο την ξηρασία της απραξίας του.

Στάσου μακριά από αυτούς που δεν λαχταρούν να σε βλέπουν, να σε ακούν, να σε αγγίζουν..
Μακριά απο αυτούς που σε επικρίνουν, που δεν σε συναισθάνονται, δε σου χαμογελούν..
Μακριά απο εκείνους που για εσένα  έχουν πάντα θεόρατα δε μπορώ και ελάχιστο χρόνο.
Μακριά απο όσους αμελούν την υπέροχη ύπαρξη σου.

Στους άλλους να πηγαίνεις, σε εκείνους που είναι άνθρωποι ´´όμορφοί´ και το γνωρίζουν.
Σε εκείνους που γνωρίζουν την ομορφιά της αληθειας,της αγάπης, του μοιράσματος και της συντροφικότητας.
Σε εκείνους που γνωρίζουν την ομορφιά της απλότητας, της παιδικότητας..
Σε εκείνους που απολαμβάνουν την μαγεία της συντροφιάς, την ζεστασιά μιας αγκαλιάς, το ταξίδι ενος φιλιού,την ομορφιά μιας γλυκιάς κουβέντας. 
Μόνον εκείνοι είναι σε θέση να αναγνωρίζουν και να εκτιμούν και την δική σου ομορφιά! 

Πάρε την καλή σου την καρδιά, πάρε την ΄΄ομορφιά΄΄ σου και πήγαινε σ'εκεινους που σε τιμούν, σ'εκείνους που σε γιορτάζουν!




Με αγάπη ρ.

Το υπέροχο ιδανικό σου τώρα..

Υπάρχουν κάποιοι ενήλικες που σαν παιδάκια, δεν είχαν  ποτέ δικά τους όνειρα..
Δε γνώρισαν ποτέ τη χαρά του να πετάς στα σύννεφα, ανάμεσα στα αστέρια και να θέλεις να τα κάνεις δικά σου.. 
Ζούσαν στον δικό τους εφιάλτη σκυθρωπά και φοβισμένα υπηρετώντας υποσυνείδητα επιθυμίες ξένες.
Είχαν κολλήσει στον καθρέπτη τους μια ιδανική εικόνα εαυτού, ένα αποδεκτό- επιθυμητό πορτραίτο και κάθε που έβλεπαν την αντανάκλαση του πραγματικού τους ειδώλου να τους κοιτα, ένιωθαν άγχος και θλίψη, γιατί απείχε αρκετά από την ιδανική αφίσα.

Σε αυτούς τους ενήλικες ή και ηλικιωμένους ακόμα, θέλω να πω πως :



Υπομονή..μια λέξη που τρελλαίνει

΄