''Γράφω γιατί, της ψυχής μου η πένα σε μια θάλασσα απο μελάνι κολυμπά '' rika

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Το πλοιο φευγει μονο..

Ειδικά αφιερωμένο στην Βίκυ και τον Αντρέα.. στην Πάτμο!


Σε μια ώρα το όνειρο τελειώνει..
Το πλοίο σαλπάρει..
Τα κύματα, έτοιμα να το συνοδεύσουν στο λιμάνι του προκαθορισμένου.. του κλασσικού.
Θα τραβήξει πάλι προς την δοκό της ρουτίνας και κανείς δε θα μπορεί να αλλάξει την πλεύση του.
Θα αφήσει πίσω εναν τόπο μαγικό..παραμυθένιο.
Ανθρώπους φωτεινούς..αστέρια στην στεριά.
Μέρες γαλήνης,νύχτες χαράς.
Θα αφήσει πίσω τόσα..
Τόσα οσα αρκουν να μαγνητίσουν το πηνίο της ψυχής μου και τελικά!
Θα φύγει μόνο..
Χωρίς εμένα!

Ενα πλοίο δεν μπορεί να πάρει τα όνειρα σου μακριά..
Αυτό.. μόνον  η επιλογή μπορεί να το κάνει.

Στα ταξίδια που θα κάνεις να αφήνεις πάντα την ψυχή σου να επιλέγει το εισιτήριο.

Εκείνη μόνο γνωρίζει τον Προορισμό.

Η αρχή έγινε..
Το νησί της Αποκάλυψης, οι νέοι μου φίλοι ..έγιναν εμπνευστές στο να μάθω να ακυρώνω εισιτήρια για ταξίδια που δεν επιθυμώ ακόμα και τελευταία στιγμή!

Δεν υπάρχει τελευταία στιγμή..υπάρχει μόνον η τέλεια στιγμή και είναι εκείνη όταν η ώρα σημάνει: Νιώθω Ακριβώς!

Σας ευχαριστώ όλους..

Με πολλή αγάπη

Ρ.