«Αραγε πως ειναι να σε μαχαιρωνουν στην καρδια; Θα ηθελα να μου συμβει για να δω αν πονα πιο πολυ απο τα λόγια και τα βλέμματα κάποιων ανθρωποειδων. Ξερετε.. καποιες οντοτητες που φορουν ανθρωπινη στολη και στο εσωτερικο τους ειναι μαυρες μουτσούνες με δοντια μυτερα και σωματα μανιασμενες δίνες που λαχταρουν να φανε τον αγλεωρα τρυφερων ψυχων. Αυτα σκεφτοταν και ολοενα δυναμωνε η θεληση της να παρει ενα νησι και να το καμει ιαματικο θερετρο λαβωμενων ψυχων. Κακοφορμισμενων παιδιων που δεν τα αφησαν φυσικα να μεγαλωσουν μα ουτε και να ειναι παιδια. Παιδια που τα ταιζαν με τρομοκεφτεδες, τα ποτιζαν με ενοχονερο και τα εβαζαν να αναπνεουν πρεπει και υποταγη. Παιδιά που δε τους επιτρεπόταν να εχουν αναγκες και ξέχωρη προσωπικότητα και μολις τα χειλακια τους ανοιγαν να εκφρασουν κατι, ετρωγαν τσεκουρια στη γλωσσα.Μονο στο νησι αυτα τα παιδια θα μπορεσουν να γιατρευτουν. Να ξαναγεννηθουν και να βυζαξουν αγαπη απ την αληθινη,να νιωσουν χαρα και λευτερια. Μονο στο νησι.. και το χε βαλει πεισμα να το φτιαξει. Να σωσει τα κουτσουνάκια ολου του κοσμου. Μικρα- μεγαλα. Να τα μεγαλωσει ξανα, δινοντας τους το ιαματικο χωμα και νερο για να ευδοκιμησουν μονα τους. Οπως επιθυμουν. Να βγαλουν λουλουδια και καρπους που θα απολαμβανουν και μετα θα τα κερνουν και στους αλλους.Και οποιο ανθρωποειδες εκανε να ζυγωσει, αλιμονο του!! Η θαλασσα θα γινοταν θεριο και θα το εστελνε στην κολαση απο την οποια ηρθε..» αποσπασμα απο το «Νησί των Παιδιών» ρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου